BBQ

Gaan we vandaag nog een wandeling maken of niet? Eerst maar eens op jacht naar barbecuewaren. Vanavond gaan we de schoorsteen achter het huis laten roken. In de map van het huis stond iets over een ecologische viswinkel beneden inbetdorp. Ik vond dat hier al helemaal niet passen, maar vooruit, het zal wel. Het blijkt een hokje met twee diepvrieskisten. We maken van de gelegenheid gebruik door een beest mee te nemen dat wel een eigen stoel in de auto kan gebruiken. Er stond garnaal bij maar wij denken dat het een langoest is. Door naar de markt, waar we inktvis, zwaardvis en degenvis (http://0.tqn.com/d/italianfood/1/0/O/0/1/spatola.jpg) kopen. Bij de suup nog wat worstjes, varkensvlees en groenten en we hebben genoeg voor een heel gezin. Kolen, aanmaakblokjes en lange lucifers: wij zijn er klaar voor. De wandeling wordt wegens gebrek aan belangstelling afgelast. Als ik eind van de middag ga beginnen, lijken de lucifers en aanmaakblokken voor niets gekocht. Je kunt gewoon de papieren zak van de kolen aansteken met een aansteker. Het waait wel erg achter het huis, de kolen gaan als een dolle en de eerste levering loopt goed. Daarna kom ik in de problemen. De kolen worden zó hard aangebalgd door de wind dat ze in plaats van 2 uur nog geen uur meegaan. Annet, die vanochtend al voorgesteld had om 2 zakken te kopen, redt de boel door in de auto re springen en een enorme zak gewone ouderwetse kolen te halen. Maar goed dat de suup tot 20 uur open is. Nu komen de lucifers en aanmaakblokken toch nog van pas. Met moeite steek ik fik; het waait nu zo hard dat zelfs de al brandende aanmaakblokjes weer uit stormen. Met een deken als windscherm, opgehouden door Annet, jaag ik er alsnog de brand in. Na dit intermezzo worden de etenswaren alsnog in rap tempo tot smakelijke hapjes omgeschroeid. Vooral de knapperige inktvistentakeltjes en het garnaalachtige monster vallen in de smaak. Eind goed, al goed. We nemen nog een drankje op de goede afloop en zo eindigt weer een vakantiedag vol bloedstollend avontuur.