Fietsen

Om zes uur op, want voor vandaag staat er een fietstocht om Hoi An op het programma. Om 8 uur moeten we al bij café Lighthouse in de stad zijn. De lucht is strakblauw. Gelukkig, het ziet er naar uit dat we de speciaal hiervoor aangeschafte regencapejes niet nodig gaan hebben. Hans van der Broek staat al op ons te wachten met de fietsen waarvan het zadel natuurlijk omhoog gezet moet worden. Het grootste deel van de Vietnamese bevolking is in familieverband werkzaam in de agrarische sector, niks geen grote landerijen zoals in Nederland maar alles is heel kleinschalig. We gaan op bezoek bij een familie die rijstkoeken maakt. we krijgen er één te proeven, erg lekker. Daarna gaan we naar een huis waar voornamelijk betelnootjes gepeld en gedroogd worden. Kauwen op deze nootjes zorgt ervoor dat je minder honger hebt en wat rustiger wordt. Handig in een land waar honger al eeuwen en soms nog aan de orde van de dag is. De tanden van, vooral de wat oudere Vietnamezen, kleuren door deze nootjes oranjerood. Natuurlijk zouden wij ook graag zo' n nootje proberen, maar je schijnt er de eerste keer knock out van te gaan. Zoiets als je eerste sigaret. We vervolgen onze weg langs de rivier en zien rijstvelden, waterbuffels, bananenbomen, betelnotenbomen, papaya' s en een ijsvogel! Wat groter van formaat dan de Nederlandse exemplaren maar met dezelfde prachtige blauwe vleugels. In de rijstvelden zien we ook de gebruikelijke rijsteenden die we in Bali ook al hebben gezien en overal staan witte reigers in de velden. Samen met mussen en de ijsvogel is het opvallend dat er verder geen vogels vliegen. Als beest in Vietnam moet je ontzettend op je hoede zijn, ben je enigszins te eten, dan beland je in de pan. Maakt niet uit of je hond, kat, insect, vogel, kikker, slang of welk beest dan ook bent. Reigers schijnen erg smerig te zijn, dus die zijn er in overvloed. We komen langs een waterkokosnotenpalmenbos langs de oever van de rivier. Heel anders dan de gewone kokosnoot, maar ook eetbaar. Aan de overkant is een begraafplaats en we krijgen uitleg over het geloof in Vietnam. Animistisch (voorouderverering en geloof in de geesteswereld) zijn ze allemaal, meestal vermengd met een ander geloof zoals het boedhisme of katholiek. Hans denkt erg 'eco' en vertelt uitgebreid over de enorme (milieu)problemen als overstromingen, afvalverwerking en een explosieve bevolkingsgroei, die in dit land spelen. Met een regering die alleen maar denkt aan eigen zakken vullen in een zeer hiërarchische samenleving waarin familieleden die totaal niet capabel zijn op strategische plekken komen te werken en een volkshouding van 'alles overkomt mij', zal er niet zo snel een oplossing voor deze problemen komen.
We eindigen deze fietstour in 'the Sleepy Gecko'. Een café aan de rivier met een Engelse eigenaar. Hans zit er ook, maar wij gaan boven zitten, met uitzicht op de rivier. We eten en drinken wat en zitten heerlijk in de rieten fauteuils, met een zwoel windje er bij. Het is een bloedhete en zonnige dag, dus op naar het zwembad! Onderweg kopen we nog Vietnamese punthoedjes voor Dobby en Knijster :-) Op een nogal onhandige plek op straat slaapt een jong roodharig katje, ik denk een week of 8. Hmmm, erg mager en ligt wel erg stil.... het gaat niet goed met het katje, het beweegt nauwelijks. Een Vietnamese dame spreekt met aan met de gebruikelijke 'Where you from? How long you stay?' vraag. Ik kijk naar het katje, ze haalt haar schouders op en zegt 'yeah, nearly dead'. Erik overweegt nog om het poesje naar een andere plek te verhuizen, uit de zon en naar een wat rustiger plekje, maar we durven het beestje niet aan te raken en bovendien kan het maar beter nu zo snel mogelijk naar de kattenhemel gaan. Een scooter raakt bij het wegrijden het kontje van het katje, het beestje reageert er nauwelijks meer op. De tranen staan in mijn ogen en we gaan zo snel mogelijk weg. Dit is ook Vietnam...
Terug in het hotel duiken we het zwembad in en maken een strandwandeling. Erik ziet op het strand iets bewegen, een zeeslang(etje)! Die moet natuurlijk op de foto, hij wil niet, maar ik jaag hem op naar Erik, zodat hij mooi wel op de foto komt. Zou-ie giftig zijn? We lopen verder en komen langs Nam Hai, het superdeluxe resort dat ik al in de reisgidsen had zien staan. Op het strand zijn ze de boel aan het opbouwen, voor een barbeque, denken we. Of we hier niet ook aan kunnen deelnemen, vragen we aan een medewerker. Ja hoor, dat kan. Kosten: 117 euro per persoon. O ja, nou we gaan weer, maar ehh... we denken er nog over na. We keren om en gaan terug naar ons plebshotel. Het is inmiddels bijna donker en we nemen aan het met lampionnen verlichte zwembad op een zacht strandbed een mojito en een pina colada, we zwemmen nog wat en gaan bij de buur-strandtent wat eten. Garnalen, inktvis, mosterdkool (blijkt minipaksoi) en noedels. Heerlijk gekruid en met een enorme berg knoflook. We bestellen er een Vietnamese wijn bij. Die ruikt niet best... en smaakt des te walgelijker. Ik spuw de slok meteen weer uit, echt niet te doen en bestel een biertje. Eriks zeeuwse inslag en minder gevoelige smaakpapillen doen hem besluiten de wijn toch op te drinken. We eindigen deze heerlijke dag met een 'sex on the beach' cocktail.