Caen en kanen

We rijden naar Caen, een van de bekende grote steden in Normandië. Het oorspronkelijke idee is om dit te combineren met een bezoek aan de kust, maar dat zou weer hollen en forceren worden, dus in Caen veranderen we het plan en blijven daar. In het kasteel van Willem de Veroveraar bezoeken we het Normandië-museum. Van de vroegste oudheid via allerlei middeleeuwse machtswisselingen tot aan de moderne tijd vind je er uitleg en objecten. Als we naar buiten gaan, blijken we precies een bui te hebben ontdoken. Het is inmiddels jas aan/jas uit-weer. In een restaurantstraatje nemen we een prima touristenmenu'tje van filet de paupe (? - kabeljauwachtig) met zeevruchtensaus en als toetje verse aardbeien met zus en zo. En als je dan tóch in de grote stad bent, en er zítten een Printemps en een Lafayette, waarom zou je er dan níét gaan kijken? Ik koop er zowaar ook nog iets; een zwembroek heb ik hier tot dusver nog niet nodig gehad maar voor de rest van de vakantie weet je het maar niet, dus ik ben voorzien.

Na een korte rustpauze in het huis gaan we eens luxe uit eten. Restaurant Au Poisson Vivant is gesloten, dus wordt het Le Relais La Poste in Thury-Harcourt. Wel een klein half uurtje rijden maar de moeite waard: zalig gegeten! Een beetje een stijve tent, maar een happie in elkaar draaien kunnen ze. Vooraf een proeverijtje met o.a. eendenborst, garnaal en gerookte zalm. Er gaat een fles rode Rhonewijn bij open, want die kan zowel bij de parelhoen die Annet neemt als bij mijn dorade. De parelhoen is heerlijk gekruid (piment? arabische specerijen?) en bij mijn dorade is vooral de aarpenpuree een ontdekkinkje. Wanneer onze maagwanden vervaarlijk onder druk staan, komt de kaaswagen. Ach, zachte kaas valt nog wel tussen de gegeten gerechten door. Moet kunnen. Dan nog koffie toe, waar natuurlijk ook weer wat friandises bij zitten, en dan heel voorzichtig in de auto zitten en hopen dat er niets scheurt. In de tuin van het huis doen we maar een calvados voor de spijsvertering en een sigaartje.


Tafeltip: calvados, een soort cognac van appel, is een digestief. Het wordt hier ook wel een trou normand genoemd, een normandisch gat. Het wordt tussen twee gangen geserveerd en brandt zich zodanig door de genuttigde gang in je maag heen, dat er weer wat ruimte, een gaatje, ontstaat. Maar ook nà de maaltijd werkt het prima. Beetje veel gegeten? Een trou normand er achteraan, komt alles goed.