Op naar de Dordogne

Om 9 uur (klopt precies, want de planning was 8 uur) namen we afscheid van Marcel. We hebben uitstekend vertoefd in zijn Normandische huis. Jammer om er vandoor te moeten, vooral Annet gaat met pijn in het hart weg, maar het wordt tijd om te verkassen naar (het hopelijk zonniger) Dordogne.

Zonder enig ongewenst oponthoud kachelen we naar Brantôme: http://tinyurl.com/4555ayw (Nederlandse wikipagina).
Het gewenste oponthoud bestaat onder andere uit een koffiestop met amandine (een amandeltaartje) en een citroentaartje en een lunch met droge cider en brood met schapenkaas.
De tolwegen zijn niet goedkoop maar lopen wel door. Een tikkie saai is het wel onderweg. De mp3-speler moet ons een beetje wakker houden.

Netjes op tijd arriveren we in het huis van Jean-Yves en Marie (hee, nog een Marie; thuis heet Annet immers ook zo). Zoals we al wisten, is dit huis minder groot en luxe en gezellig dan het vorige, maar wat een fijne omgeving. Totaal rustig, alleen tòòòkkende kippen en een haan, overigens een exemplaar dat géén haantjesgedrag vertoont. Als je de kippen wat etensresten voert, blijft de haan beleefd wachten tot zijn dames alles van hun gading hebben weggepikt. Dat betekent dat hij zelf steeds met een lege snavel achterblijft. Hoe hij zo groot heeft kunnen worden, is een raadsel. We gooien van alles over het hek, kontjes courgette, sjalotjes, oesterschelp met gratin en gewoon brood. Dat laatste hoeven ze niet. Het zijn per slot franse kippen en brood van gisteren is te min!
Verder lopen er twee ezels en een schaap. Het is hier, in tegenstelling tot tijdens onze tussenstops onderweg, heerlijk zacht weer. We borrelen buiten, met de fles wijn die in het huis voor ons klaar stond. Zelfs de avondmaaltijd wordt op ons privéterras genuttigd. Hm? Oh, nou, omdat jullie het per sé willen weten: gegratineerde oesters vooraf en dan gebakken zalmmoten, gnocchi en gegratineerde courgette.

Geamuseerd kijken we hoe de kippen op stok gaan: ze moeten via een loopplank met gaten een kuil in waar hun ren is. Dat is nog niet eenvoudig op je kippenpoten en de dames maken er een vermakelijk schouwspel van.
Inspirerend werkt het wel, want wij gaan niet zo héél veel later op stok.

Tafeltip: vergeet het verheven gedoe met oesters, met het slurpen van het zeewater uit de schelp en gewauwel 'over één hap zee'. Gooi gewoon het nat in een schaaltje en eet alleen het beestje op. Een dag later gebruik je het nat voor een sausje met witte wijn, sjalot, kaas en broodkruim, waarmee je de overgebleven oesters gratineert onder de grill.
Handig dat we ons oestermes mee op vakantie genomen hebben! En de staafmixer. En een enorm keukenmes. Eigenlijk onze halve keukeninventaris gewoon. :-)